برترین‌ها آپشن‌هایی که صنعت خودروسازی را دگرگون کرده اند

بدون شک صنعت خودروسازی یکی از پرتکاپو و روبه‌جلوترین صنعت‌های حال حاضر دنیاست که با زندگی مردم ارتباط کاملاً مستقیمی دارد. از اختراع کمربندهای ایمنی گرفته تا سامانه‌های خودران، همگی مواردی هستند که انقلابی را در این صنعت پرسود و بزرگ به وجود آورده‌اند.

کمربند ایمنی

این اختراع ازجمله مواردردی است که توانسته جان بیشترین تعداد انسان‌ها را در خودروها نجات دهد. اگرچه مبدأ و ریشه به وجود آمدن کمربند ایمنی از جنگنده‌ها و هواپیماها بوده و به اوایل قرن بیستم میلادی بر می‌گردد، اما کمربند سه‌نقطه‌ای، چیزی که امروزه آن را در خودروها مشاهده می‌کنیم تنها مختص خودروها بوده و در سال ۱۹۵۸ ظاهر شد. یعنی سالی که شرکت ولوو مدل P220 آمازون خود را با یک کمربند ایمنی مجهز کرد.

کیسه هوا

اولین خودرویی که در آن از کیسه هوا استفاده شد، Oldsmobile Toronado و در سال ۱۹۷۳ بود. در حقیقت در آن از یک سیستم بسیار ابتدایی کیسه هوا استفاده شد که به‌درستی عمل نمی‌کرد. سیستمی که به‌عنوان آپشن و باقیمت ۲۵۰ دلار به فروش می‌رفت و تنها ۱,۰۰۰ عدد از آن با این سیستم ابتدایی به تولید رسید.

اما اولین کیسه هوای مدرن در سال ۱۹۸۱ و روی مرسدس بنز S کلاس به کار رفت و از آن زمان تاکنون، این سیستم مهم کماکان در حال پیشرفت و رو به تکامل بوده و هرساله کیسه‌های هوای کارآمدتری روانه بازار می‌شوند. تا جایی که در سال ۲۰۱۱، شرکت ولوو برای مدل V40 خود از اولین کیسه هوای عابر پیاده نیز رونمایی کرد.

کنترل الکترونیکی پایداری خودرو (ESP)

این اختراع، بعد از کمربندهای ایمنی توانسته بیشترین تعداد جان انسان‌ها را نجات دهد. این سامانه بدین‌صورت عمل می‌کند که در هنگام ترمز گیری و مخصوصاً در مسیرهای شیب‌دار و لغزنده، مقدار ترمز گیری هر چرخ را اندازه‌گیری کرده تا هر چرخ با اندازه صحیحی از ترمز گیری به پایداری خودرو در آن لحظه کمک کند.

در سال ۱۹۹۲، شرکت مرسدس با همکاری شرکت بوش آلمان شروع به ارتقا این سامانه برای مدل‌های تولیدی خود کرد. سیستمی که در مرسدس CL600 به کار رفت و از اواخر سال ۲۰۱۱ تاکنون، در تمامی خودروهای به فروش رفته در اروپا دیده می‌شود.

سیستم ترمز گیری خودکار اضطراری و تشخیص عابر پیاده

اولین سیستم خودکار ترمز گیری، حدود یک دهه قبل و در خودروهای تولید شرکت ولوو به چشم خورد. در آن زمان، از یک دوربین با لیزر مادون‌قرمز (Infrared) استفاده می‌شد که خودرو با سرعت کمتر از ۳۰ کیلومتر بر ساعت را برای اجتناب از یک حادثه احتمالی، مجبور به توقف می‌کرد.

با تکامل و پیشرفت این سامانه، در حال حاضر در خودروهایی مانند سری E و S مرسدس، این سامانه می‌تواند با استفاده از دوربین سرعتی با محدوده دید گسترده به همراه دوربین‌های برجسته‌ساز (Streoscopic)، خودرو با سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت را نیز متوقف کند.

کروز کنترل تطبیقی

این سامانه می‌تواند در کنار حفظ یک سرعت ثابت در خودرو، عمل شتاب گیری و ترمز گیری را هم با توجه به ترافیک پیش رو انجام دهد. کروز کنترل تطبیقی برای این کار از رادارهای با محدوده زیاد و یک دوربین که معمولاً روی جلوپنجره خودرو یا مرکز آینه داخل خودرو نصب می‌شود، استفاده می‌کند. این سامانه از یک دهه پیش شروع به فراگیر شدن کرد و می‌توان گفت که یک سیستم پایه برای خودروهایی با سامانه خودروان است.

سامانه رانندگی خودران

این سیستم ازجمله نوآوری‌هایی است که انتظار می‌رود آینده صنعت خودروسازی را به خود اختصاص دهد. شرکت‌های پیشتازی مانند تسلا، آئودی، مرسدس و بی ام و از این سامانه استفاده کرده‌اند و یکی از پیشرفته‌ترین این سامانه‌ها، در خودروی آئودی A8 استفاده‌شده است. خودرویی که از سیستم رانندگی خودران سطح ۳ بهره برده و می‌تواند تا نهایت سرعت ۶۰ کیلومتر بر ساعت، بدون هیچ نیازی از سوی راننده، تمامی کارهای لازم را انجام دهد.

موتورهای دیزل

اگرچه موتور دیزل توسط مهندس آلمانی رودولف دیزل و در سال ۱۸۸۳ اختراع شد، اما این موتورها تا سال ۱۹۳۶ در هیچ خودرویی به کار گرفته نشد. سالی که در آن شرکت مرسدس بنز، در مدل ۲۶۰D خود از این موتور استفاده کرد. این خودروی ۴ سیلندر می‌توانست ۴۵ اسب بخار قدرت را در دور موتور ۳,۲۰۰ دور بر دقیقه تولید کند.

در دهه ۸۰ میلادی، این سامانه مجهز به توربوشارژ شد و در کنار مصرف کم خود، قدرت بیشتری نیز تولید کرد. اگرچه امروزه کلمه موتورهای دیزل ازنظر زیست‌محیطی کلمه‌ای آلوده به نظر می‌رسد، اما هنوز هم تعدادی از شرکت‌های جهانی، به این سیستم اعتقاد داشته و چندین میلیون دلار روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنند.

سیستم فرمان مخصوص چهارچرخ

برای اولین بار و در دهه ۱۹۳۰، شرکت مرسدس بنز، این سیستم را برای خودروهای نظامی معرفی کرد. اولین سامانه مدرن این فن‌آوری نیز، در خودروی هوندا پریلود و در سال ۱۹۸۸ به کار گرفته شد. بعدازآن شرکت سیتروئن فرانسه نیز سیستم مختص خود را در این زمینه رونمایی کرد.

اما چندین سال بعد و در سال ۲۰۰۷، شرکت رنو این سیستم را در Laguna GT خود به نمایش گذاشت. امروزه خودروهای اسپورت زیادی از این مزیت بهره‌مند بوده تا بتوانند از این فن‌آوری در مسیرهایی با سرعت‌بالا استفاده کنند. همان‌طوری که در مورد یک خودروی خاص و برجسته‌ای مانند پورشه ۹۱۱ آلمانی نیز می‌توان مشاهده کرد.

سیستم تهویه مطبوع هوا

«در تنها خودرویی با سیستم تهویه مطبوع جهان، گرمای طاقت‌فرسای تابستان را فراموش کنید» این تبلیغی بود که در سال ۱۹۳۹، برای خودروی Packard 120 به کار رفت. اگرچه سیستم‌های تهویه مطبوع اولیه بسیار بزرگ‌تر و ناکارآمدتر از مدل‌های امروزی بودند، اما این سیستم مفید هرساله در حال ارتقا و تکامل به سمت جلو بوده و یکی از بالغ‌ترین سیستم‌های خودرویی محسوب می‌شود.