پاترون و لاکی شماره 13 :
اتزور بوگاتی اولین خودروی خود را در سال 1910 با نام خودش ادغام و تولید کرد مدل سیزده آن را بوسیله شرکت خودرو سازی اتزور بوگاتی در ساختمان فرمانداری مالشیم نزدیک استراس بورگ در فرانسه تولید کرد.
این خودرو دارای موتور چهار سیلندر 3/1 لیتری با دور موتور 20 و سرعت 60 مایل بود.
خودروی پاترون که باعنوان اتزور بوگاتی معروف شده بود فقط بیست عدد از آن در آن زمان تولید شد و تا به امروز به عنوان یک محصول وابسته مشهور شده است.
نسبت به مدل مشابه سال قبل او می بایست بر روی ابداعات خود همچون سوپر شارژرها و تولیدات انبوه استقامت می کرد.
تا سرانجام بهترین مدل ماشینهای دست ساز را در جهان برای سه دهه مخصوصا ماشینهای مسابقه ای خلق کرد.
یک مدل مات از یک بوگاتی آبی رنگ :
مثل بیشتر خودروسازان عصر معاصر مخصوصا در اروپا بیشتر ابداعات برای جاده و خیابان طراحی می شوند این وسیله خریداران جوان را تشویق به خرید آن قبل از حتی داشتن تلویزیون می کند.
اتزور بوگاتی برای خودش یک مسابقه دهنده حریص بود و به واسطه آن نوعی ماشین چند رنگ متمایز از بقیه خودروهای آبی رنگ فرانسوی ساخت که موفق شد بر خودروهای جاده ای چیره شود همچون مدل 13 که در سال 1921 بالاترین نمره را در شهر برشیای ایتالیا کسب کرد
مدل 13 خیلی زود در برشیا مشهور شد و در واقع 2000 خودرو از آن مدل صاحبین خود را یافتند.
مدل 35 در حقیقت اولین مدل بی نظیر جاده ای بوگاتی بود که در خیابان به نمایش عمومی گذاشته شد.
شرکت بوگاتی یک تجارت خانوادگی :
مانند بیشتر سازندگان تازه کار در عرصه خودرو ، بوگاتی نیز یک تجارت خانوادگی محسوب می شد.
پسر بزرگتر اتزور ، جان شرکت را در اواخر سال 1920 تصاحب کرد. جان مسوولیت مدل 41 را برعهده گرفت و برای مشتریان رویایی پسند خود با نام رویال مشهور شد.
در سطح کلان خودروی لاکچری 13 لیتری دوبار تلاش کرد تا خود را به رولز رویز زمان خود برساند اما در حالی که طرح کاپوت جلوی ماشین بوسیله برادر اتزور رم برانت به شکل یک فیل در حال رقصیدن طراحی شد اما نتوانست خریداران را باز هم مجذوب خود کند.
جان در زمانی که خودرو به مرحله تست رسیده بود از دنیا رفت و اتزور دوباره زمام کارها را به دست گرفت. بعد از مرگ اتزور در سال 1947 پسر کوچک او رولند اداره شرکت را برعهده گرفت.
دومین کمپانی بوگاتی :
بعد از جنگ جهانی دوم بسیاری از شرکتهای خودروسازی تلاش کردند که خود را حفظ کنند.
بسیاری از شرکتها اظهار ورشکستگی کردند.بوگاتی درهای کارخانه خود را بست اما 30 سال بعد با یک خودروی حیرت انگیز جهان را تسخیر کرد. یک ایتالیایی به نام رومانو اتریولی این برند را دوباره به اوج رساند اما نه با شرکت مالشیم فرانسوی بلکه با معرفی EB110 برای تولد بوگاتی مدل 110 در سال 1991.
با یک امضای کوچک به شکل نعل اسب حدود 150 عدد EB110 تولید شد. و این دومین شرکت در سال 1995 بود.
سومین بار یک افسونگر :
در سال 1998 سازنده خودروهای آلمانی فولکس واگن برند بوگاتی را خرید و مسوولیت آن را در اختیار شرکت مالشیم فرانسوی قرار داد. ( نه با همان تجهیزات گذشته بلکه با وسایل پیشرفته و درجه 1). در سال 2005 شرکت به قول خود عمل کرد و ماشین سریع و لاکچری اتزور بوگاتی را به نام بوگاتی ویرون 4/16 تحویل مشتریانش داد. میلیونها دلار ماشین لوکس با توان 1000 اسب بخار آن هم فقط با یک امضا کوچک به شکل نعل اسب.
